Bir parça daha kırıLdı içim, biraz daha kanadım.

Biraz kan aqLadım, biraz kendime biraz sana

Birazda suçsuz, qünahsız insanLara kızdım.

Sonrada dışarı attım kendimi...

Uzun uzun yürüdüm.

YaptıkLarımı, yaptıkLarını, yaşanan, yaşanmayan her şeyi düşündüm.

Bazen hakLı sen oLdun, bazende ben...

Sonra yoruLduqumu fark ettim.

YitiriLmiş bir hayatın muhakemesini yapmaktan yoruLdum.

SaqLıqımı, seneLerimi qurura yenik düşmüş bir hayatın,

KırıntıLarını kurtarmaya çaLışmaktan yoruLdum artık...